کتاب «پرندگان می‌روند در پرو بمیرند» نوشته‌ی رومن گاری نویسنده‌ی مشهور فرانسوی توسط سمیه نوروزی به فارسی برگردانده شده است. این اثر، مجموعه‌ی شانزده داستان کوتاه است که یازده داستان آن پیش‌تر به برگردان همین مترجم، در مجموعه‌های «قلابی» و «مرگ» منتشر شده‌ است. با این جمله‌ها وارد جهان داستان «پرندگان می‌روند در پرو بمیرند» می‌شویم: «رفت بیرون توی ایوان تا دوباره بر تنهایی‌اش مسلط شود؛ تل‌ماسه‌ها، اقیانوس، هزاران پرنده‌ی مرده لابه‌لای شن‌ها، کرجی، زنگار یک تور ماهی‌گیری و گاه چند نشانه‌ی تازه: اسکلت نهنگ به گل نشسته، رد پاها، ردیف قایق‌های ماهی‌گیری در دوردست، آن‌جا که سفیدی جزیره‌های گوانو با آسمان گلاویز می‌شد. کافه وسط تپه‌های شنی روی چند تیرک چوبی قد علم کرده بود؛ جاده از صد متری‌اش رد می‌شد: صداش نمی‌رسید. پلکانی متحرک می‌آمد پایین سمت ساحل؛ از وقتی دو دزد از زندان لیما فرار کرده و توی خواب با ضربه‌های بطری از پا درش آورده بودند و صبح لاشه‌ی لایعقل‌شان را گوشه‌ی بار پیدا کرده بود. هر شب پل را بالا می‌کشید. آرنجش را تکیه داد به نرده‌ها و همان‌طور که داشت پرنده‌های افتاده روی شن را نگاه می‌کرد، سیگار اولش را کشید. چندتاشان هنوز بال‌بال می‌زدند. هرگز کسی نتوانسته بود برایش توضیح دهد چرا جزیره‌های وسط دریا را ول می‌کنند که بیایند توی این ساحل تا در ده کیلومتری شمال لیما جان بدهند.» رومن گاری (1980 - 1914)، نویسنده و فیلمنامه‌نویس فرانسوی است. رمان اول او، «تربیت اروپایی» در سال 1945 با استقبال بی‌نظیری روبه رو شد. از دیگر کارهای او می‌توان به «خداحافظ گری کوپر»، «رخت‌کن بزرگ»، «لیدی ال»، «از این محدوده به بعد بلیت شما اعتبار ندارد»، «وعده‌ی سپیده‌دم» و «بادبادک‌ها» اشاره کرد. رومن گاری، تنها نویسنده‌ی فرانسوی است که جایزه‌ی گنکور فرانسه را دو بار به خاطر نوشتن «ریشه‌های آسمان» و «زندگی در پیش رو»، به خود اختصاص داده است. کتاب «پرندگان می‌روند در پرو بمیرند» اثر رومن گاری با ترجمه‌ی سمیه نوروزی از سوی نشر چشمه منتشر شده و در اختیار مخاطبان قرار گرفته است.