کتاب هاله: بنیامین و آدورنو اثر ایوان شرات نشر نگاه

مفهوم «هاله» ابداع والتر بنیامین است و آدورنو بسیاری از نکات فاضلانۀ بنیامین، هرچند نه همه، را به کار بست. در واقع، بحث جدی آنها در خصوص این مفهوم بسیار مشهور است.تقریباً همگان آدورنو را به گرایش مارکسیستی او می‌شناسند و در نتیجه نگرش او را متعارض با «رازورزی» بنیامین می‌انگارند. در این «تعارض» مفروض، دو نکتۀ اصلی نهفته است. نکتۀ نخست تاریخی است؛ چنین انگاشته‌اند که بنیامین با ارجاع به خصلت تاریخیِ هاله، یکسره مدعی شد هالۀ راستین در «مدرنیته» ازدست‌رفته است. حال آنکه می‌گویند آدورنو، با پیروی از چارچوب دیالکتیکیِ مارکسیستی در باب تاریخ، معتقد بود هاله ازدست‌رفته بلکه نحیف شده است. آدورنو بر بنیامین خرده می‌گیرد که «به نفع سادگی، دیالکتیکِ این دو سنخ [اثر هنری هاله‌مند و فاقد هاله‌] را نادیده گرفته است» بنیامین این مفهوم را به بهترین شکلی در« اثر هنری در عصر بازتولید مکانیکی» تشریح کرده است. بنیامین در این اثر با برجسته‌کردن سه مرحله در تاریخ هنر، فقدان تدریجی هاله را جزءبه‌جزء شرح می‌دهد...