بخشنده ستارگان | جوجو مویز | مترجم: مریم مفتاحی | انتشارات آموت

معرفی کتاب بخشنده ستارگان اثر جوجو مویز

جوجو مویز، نویسنده بریتانیایی، در کتاب بخشنده ستارگان دریچه‌ای به سوی حقایق انسانی می‌گشاید؛ حقایقی که غالباً در لابه‌لای صفحات تاریخ رسمی گم شده‌اند.
برای درک بهتر این رمان، مروری بر بستر تاریخی آن ضروری است.
در بهار سال 1935، در اوج دوران رکود بزرگ، فرانکلین روزولت، رئیس‌جمهور وقت آمریکا، از تأسیس نهادی به نام "اداره توسعه و پیشرفت" خبر داد. این سازمان، در طول هشت سال فعالیت خود (که با آغاز جنگ جهانی دوم محدود شد)، برای حدود 9 میلیون نفر از شهروندان آمریکایی فرصت‌های شغلی ایجاد کرد.
گرچه فعالیت‌های این اداره شاید به اندازه ساخت پروژه‌های عمرانی بزرگ به نظر نمی‌رسید، اما تأثیری عمیق بر اقتصاد و فرهنگ جامعه آن زمان آمریکا داشت.

به منظور اجرای برنامه‌های این اداره، بسیاری از کارگران برای ساخت مدارس و کتابخانه‌ها به اقصی نقاط کشور اعزام شدند. در این میان، روستاییان ساکن مناطق دورافتاده، از ارتباط با دنیای در حال تحول محروم بودند. این‌جا بود که ایده‌ای جسورانه در اداره توسعه و پیشرفت مطرح شد: اعزام کتابداران آموزش‌دیده به مناطق دورافتاده، با هدف آموزش و اهدای کتاب به مردم محروم. رمان "بخشنده ستارگان" دقیقا به همین ایده می‌پردازد. جوجو مویز، که خود ساکن انگلستان است، با الهام از مقاله‌ای در مجله اسمیت سونیان و تصاویری از کتابداران زن سوار بر اسب در مناطق روستایی، به نگارش این رمان پرداخت.

داستان کتاب، حول محور زندگی و تعاملات پنج زن می‌چرخد که در این جنبش کتاب‌رسانی به مناطق دورافتاده همکار هستند. آلیس رایت، زنی که برای فرار از زندگی کسالت‌بارش در انگلستان، به آمریکا مهاجرت کرده و با مردی ثروتمند ازدواج می‌کند، اما به زودی درمی‌یابد که این ازدواج نیز راه رهایی او نیست. مارجری، زنی کتابدار، جسور و پیشرو است که برای بهبود شرایط زنان جامعه تلاش می‌کند. بت، دختر میانی یک کشاورز فقیر، ایزی، دختری معلول که با وجود محدودیت‌های جسمانی، آزادانه زندگی می‌کند و سوفیا که علیرغم تحصیلات عالی، به‌دلیل رنگ پوستش مورد تبعیض قرار می‌گیرد، دیگر زنان این گروه هستند.

این زنان، با عبور از مسیرهای پرخطر کوهستانی، در معرض تهدیداتی چون آسیب‌دیدگی، تیراندازی، غرق‌شدگی و آزار قرار می‌گیرند. با این حال، با اراده‌ای قوی به راه خود ادامه می‌دهند. در ابتدا، مردم مناطق دورافتاده با بی‌اعتمادی به این کتابداران برخورد می‌کنند و از پذیرش کتاب‌های رایگان امتناع می‌ورزند. اما به تدریج، اعتماد آن‌ها را جلب کرده و ارتباطی عمیق میان آن‌ها شکل می‌گیرد.

جوجو مویز با روایت داستانی صمیمانه از کتابداران اسب‌سوار که در تاریخ کمتر مورد توجه قرار گرفته‌اند، خواننده را تا پایان همراه خود می‌برد.
توصیفات دقیق نویسنده از مناطق کوهستانی، چنان باورپذیر است که گویی خود در این سفر همراه آنان بوده است. این توصیفات بر اساس سفرهای تحقیقاتی جوجو مویز به کنتاکی و پیمودن بخشی از مسیرهای کتابداران به دست آمده است.
او همچنین تحقیقات جامعی در مورد دوران رکود بزرگ و پیامدهای آن انجام داده است.

مریم مفتاحی، مترجم شناخته‌شده آثار جوجو مویز در ایران، این بار نیز ترجمه این اثر را بر عهده داشته و انتشارات آموت آن را منتشر کرده است.

 

---

 

درباره نویسنده

 

 

جوجو مویز، روزنامه‌نگار انگلیسی و نویسنده رمان‌های عاشقانه، در ۴ اوت ۱۹۶۹ در لندن متولد شد. از سال ۲۰۰۲، به طور حرفه‌ای به خلق داستان‌های عاشقانه پرداخته و با کسب دو جایزه معتبر سالانه رمان عاشقانه از انجمن نویسندگان رمان‌های عاشقانه، به یکی از چهره‌های شاخص این ژانر تبدیل شده است. آثار او به یازده زبان مختلف ترجمه شده‌اند.

مویز پس از انتشار اولین رمانش، «سرپناه بارانی»، در سال ۲۰۰۲  فعالیت روزنامه‌نگاری خود را به طور کامل کنار گذاشت.
با این حال، او همچنان مقالاتی را برای روزنامه دیلی تلگراف می‌نویسد. دو جایزه رمان عاشقانه انجمن نویسندگان رمان‌های عاشقانه، به ترتیب برای رمان‌های «میوه خارجی» در سال ۲۰۰۴ و «آخرین نامه از معشوق خود» در سال ۲۰۱۱، به جوجو مویز تعلق گرفتند.
این نویسنده، همراه با همسر روزنامه‌نگار خود، چارلز آرتور، و سه فرزندشان در مزرعه‌ای در Great Sampford، Essex زندگی می‌کند.

در سال ۲۰۱۳،  خبر استخدام Michael H. Weber و Scott Neustadter برای نگارش فیلمنامه اقتباسی از رمان پرفروش جوجو مویز، «من پیش از تو»، منتشر شد.