
اطلس دل | برنه براون | مترجم: هلی هندسی و ساناز آیتی | انتشارات مون
متاسفانه این کالا در حال حاضر موجود نیست. میتوانید از طریق لیست بالای صفحه، از محصولات مشابه این کالا دیدن نمایید.
مشاهده محصولات مرتبطمعرفی کتاب اطلس دل اثر برنه براون
"اطلس دل" اثر برنه براون، سفری است ژرف به درون پیچیدگیهای احساسات انسانی و افکاری که از تجربهی زیست و زندگی ما ریشه میگیرند.
نویسنده، با زبانی سنجیده و دقیق، مخاطب را راهنمایی میکند تا درک عمیقتری از احساسات خویش یافته و آنها را با وضوح بیشتری با دیگران به اشتراک بگذارد.
برنه براون در این کتاب با موشکافی ساختارهای ذهنی پس از تجربه عواطف دشوار، نشان میدهد که چگونه یک احساس به ظاهر واحد (مثلاً عصبانیت)، میتواند طیفی از حالات گوناگون را شامل شود که هر کدام، احساسات متفاوتی را در افراد برمیانگیزند.
این کتاب، راهنمایی است برای ساختن پیوندهای معنادار و انتقال تجربیات انسانی.
در خیلی از مواقع وقتی در مورد احساس ما درباره یک رویداد یا لحظه خاص پرسیده میشود، پاسخ دادن برایمان سخت است و اکثرا در حد یک کلی گویی توانایی پاسخ دادن داریم
مثلا «آن روز خیلی عصبانی بودم» یا «واقعا نمیدانم چطور چه چیزی بگویم»
کتاب اطلس دل کمک میکند که شناخت و تسلط کاملی بر احساسات خود پیدا کنید
در قلمرو احساسات، اکثر ما سردرگم و مردد هستیم.
دنیای عواطف برای بسیاری از ما، مبهم، دستنیافتنی، و هراسآور است. این مسئله جای تعجب ندارد، زیرا کسی در این باره صحبتی نمیکند! علاوه بر این، فرهنگ خانوادگی و جامعه، به ما یاد میدهد که عواطف خود را محدود کنیم.
در کودکی، به ما میآموزند که دیگران علاقهای به شنیدن غمها، درماندگیها، یا شادیهای بیحد و حصر ما ندارند.
برنه براون، در کتاب اطلس دل شرح میدهد که چگونه تجربیات شخصی، او را به تحقیق در زمینه شناخت احساسات جذب کرده است.
براون با کمک اساتید دانشگاه و درمانگران برجسته، تحقیقی گسترده را آغاز کرد تا زبانی را که افراد برای بیان عواطف خود به کار میبرند، بیابد.
بخش های از کتاب اطلس دل اثر برنه براون ترجمه هلی هندسی و ساناز آیتی انتشارات مون
٬٬ ریشه یابی کلمه «سرگرمی» بسیار جالب است. این کلمه به اواخر سال ۱۵۰۰ برمیگردد و در آن زمان به معنای جدایی لذت بخش از کار و وظیفه بوده است. ،،
٬٬ سوگواری اغلب روندی تصور میشود که شامل چند احساس مختلف است نه یک احساس مشخص. تا مدت ها فکر میکردیم سوگواری روندی است خطی اما تقریبا تمام مطالعات اخیر این باور را رد کرده اند که سوگواری در مراحل پی در پی و قابل پیش بینی پیشرفت میکند ،،